Geduld heeft de voorkeur boven wraak en straf.
Faḍl ibn Ḥasan al-Tabarsī (1073 – 1153)
الصبر خير وأنفع للصابرين لما فيه من جزيل الثواب
Geduld is beter en komt ten goede aan degenen die er gebruik van maken wegens de grote beloning die erin schuilt. “Volhard geduldig” (vers 127), O Muḥammad, in de overdracht van de [goddelijke] boodschap en in hetgeen je tegenkomt als weerstand. (maǧmaʿ al-bayān, T. 6, p. 161)
Faḫr al-Dīn al-Rāzī (1149 – 1209)
وَهَذَا تَصْرِيحٌ بِأَنَّ الْأَوْلَى تَرْكُ ذَلِكَ الِانْتِقَامِ، لِأَنَّ الرَّحْمَةَ أَفْضَلُ مِنَ الْقَسْوَةِ وَالْإِنْفَاعَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِيلَامِ
Het standpunt hier is dat het beter is om van die wraakacties af te zien, want barmhartigheid is beter dan onvermurwbaarheid en nuttig zijn beter dan lijden veroorzaken.” (mafātīḥ al-ġayb, T. 20, p. 289)
Ibn ʿArabī (1164 – 1240)
فاتركوا الانتصار والانتقام ممن جنى عليكم وعارضوه بالعفو مع القدرة واصبروا على الجناية فإنه (لهو خير للصابرين)
“En als je straft”: wees altijd rechtvaardig en deugdzaam zonder te overtreden. Dit is voor jou de eerste graad van volmaaktheid. Als je vrijgevig bent en er deugd, goedheid en belangeloosheid in je aderen vloeien, vervang dan [militaire] overwinning en wraak op hen die je onrecht hebben aangedaan, door oprechte vergeving en geduld in het oog van de misdaad, want “het is zeker beter voor hen die volharden”. (tafsīr Ibn ʿArabī, T. 1, P. 367)
Geduld heeft de voorkeur boven wraak en straf.
Ismāʿīl Ḥaqqī al-Brūsawī (1653 – 1725)
(وعند ذلك قال صلى الله عليه وسلم (بل نصبر يا رب
Jouw geduld is beter dan te winnen door bestraffing. Dit wil zeggen, vergeving is beter – voor degenen die het kunnen – dan wraak. Anderen zeggen dat “voor zij die volharden” voor hen een lofbetuiging en een gelukwens is vanwege hun geduld. Op het moment [van de openbaring van dit vers] zou hij gezegd hebben, moge de vrede en de zegen van Allah op hem rusten: “Wij zullen geduldig zijn, o Heer!” (rūḥ al-bayān fī tafsīr al-qurʾān, T. 5, p. 100)
Nāṣir Mukārim al-Šayrāzī (geboren in 1926)
فقال رسول الله: أصبر أصبر
Dit vers is afgedaald ten tijde van de strijd van Uḥud, toen de profeet getuige was van het pijnlijke martelaarschap van zijn oom Ḥamza b. ʿAbd al-Muṭṭalib. De vijand beperkte zich niet tot het doden van hem, maar toonde wreedheid en barbaarsheid door zijn borstkas te openen om zijn lever of hart naar buiten te keren. Daarna werden Hamza’s oren en neus afgesneden. De profeet was diep gekwetst en zei: “O Allah, lof behoort U toe en het is tot U dat ik mij wend om hulp te vragen bij wat ik zie.” Toen ging hij verder: “Als ik zegevier, zal ik straffen als voorbeeld, zal ik straffen als voorbeeld, zal ik straffen als voorbeeld”. Een andere versie luidt: “Ik zal zeventig van hen straffen om een voorbeeld te stellen”. Toen kwam dit vers naar beneden: “En als je straft, straft je [de overtreder] met een straf die gelijk is aan het kwaad dat hij jou heeft aangedaan. Maar als je volhardt… het is zeker beter voor degenen die volharden.” Daarop zei de boodschapper van Allah: “Ik wacht, ik wacht!” (al-amṯāl fī tafsīr kitāb Allah al-munazzal, T. 7, p. 182)
Wahba al-Zuḥaylī (1932 – 2015)
ولئن صبرتم عن المقابلة بالمثل، وتجاوزتم عن الإساءة، وصفحتم، واحتسبتم الثواب والأجر على ما نالكم من ظلم، فالله يتولى عقابه، والصبر خير للصابرين من الانتقام لأن انتقام الله أشد
Dit wil zeggen: “als je geduldig bent in plaats van te straffen om een voorbeeld te stellen, zodat je er in slaagt om de overtredingen te overtreffen door te vergeven en te hopen op een vergoeding voor het geleden onrecht”. Allah zal hen bestraffen. Geduld is dus gunstiger voor degenen die vergeven dan wraak, want Allah’s wraak is groter. (al-tafsīr al-munīr, T. 14, p. 271)
